Chantal* kwam uit een heel moeilijke situatie, met huiselijk geweld, het loverboycircuit. Op een gegeven moment werkte ze op het Zandpad in Utrecht van 9 uur ’s avonds tot 9 uur ’s ochtends. Overdag zorgde ze voor haar moeder, die kanker had. Dat heeft zij zes jaar gedaan, tot haar moeder overleed.

Na twee zwangerschappen, huiselijk geweld en een verslaafde man kon ze er niet meer tegen. De gemeente waar ze woonde nam haar niet serieus. Ook na 72 meldingen lieten ze haar gewoon thuis zitten.

Toen haar kindje 2 weken na de geboorte een hersenvliesontsteking kreeg, zei haar consulent in haar vorige woonplaats: “Had je maar abortus moeten plegen. Je zit in dat circuit, dan ga je toch niet aan kinderen beginnen?”

Zelf zag ze dat kindje als haar redding. Als ze niet zwanger was geweest, was ze misschien wel dood teruggevonden, ergens in het buitenland. Ze was heel vaak gevlucht. Ze woonde met haar kinderen in een Blijf van Mijn Lijf huis, in een huisje van Center Parks, en in een verbouwde schuur.

Maar waar ze ook werd ondergebracht, haar ex-man wist haar steeds te vinden. Zo kwam ze terecht in de plaats waar wij als interventieteam actief waren.

Op een gegeven moment was er een incident bij haar thuis, waar de kinderen bij waren. Er waren veel instanties bij betrokken. Een wijkagent gaf haar de tip om contact met mij op te nemen. Ze maakte een afspraak met mij en voor het eerst had zij het gevoel dat er iemand echt naar haar luisterde. Dat ik haar begreep. ¹

Ik ben haar met alles gaan helpen. De aanvraag voor schuldsanering, waar zij twee keer eerder voor was afgewezen, heb ik direct geregeld. Binnen een paar dagen had ze een bewindvoerder. Ze kon ook een woning krijgen en een uitkering. Door de wijkagent voelt ze zich veilig. En mij kan ze altijd bellen, al is het midden in de nacht.

De kinderen zijn nu 5 en 7 jaar. Chantal wil weer gaan werken, maar daarvoor moet ze eerst nog het nodige verwerken. Met haar kinderen is ze in therapie gegaan, om te leren om niet steeds weer angstig over haar schouder te hoeven kijken. Ze wachtte al twee jaar op die therapie. Ik had het in één week geregeld.

Het belangrijkste is dat ze zich weer veilig voelt. Ze hoeft niet meer bang te zijn voor haar ex. De kinderen kunnen veilig naar school en kunnen normaal gaan logeren. Ze heeft een goed sociaal vangnet. Het gaat weer goed met haar.

* De naam is gefingeerd om de privacy van betrokkene te beschermen.

¹ Citaat uit “Wat nodig is” de spiegelteammethode in het sociaal domein. Gregor Hakkenberg (2018). Uitgave van de Gemeente Huizen